اما ظلمی که نابخشودنی است،شرک به خدای سبحان است؛که فرمود:((خداوند هیچ گاه از شرک به خود نمیگذرد.))
و اما ظلمی که بخشودنی است،ستمی است که بنده با گناهان بر خویشتن روا داشته است،و ظلمی که بدون مجازات نیست،ظلمی است که بعضی از بندگان بر بعضی دیگر روا میدارند که قصاص در آنجا سخت است،مجروح کردن با کارد،یا تازیانه زدن نیست بلکه اینها در برابرش کوچک است.
نهج البلاغه،خطبه 176
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
كداميك از بخش هاي سايت بيشتر مورد پسند شما قرار گرفت؟
آمار سایت